Materiais nano-metálicos: avances e retos
October 13, 2022
Hai máis de 40 anos, os científicos déronse conta de que as estruturas desordenadas en materiais reais non se poden ignorar. Moitos dos efectos físicos recentemente descubertos, como certas transicións de fase, efectos de tamaño cuántico e fenómenos de transporte relacionados, só se producen en sólidos que conteñen defectos. De feito, se a área de cristal da escala característica de policristal (diámetro do gran ou dominio ou grosor da película) alcanza unha certa lonxitude característica (como a lonxitude de onda electrónica, o camiño libre medio, a lonxitude coherente, a lonxitude de correlación, etc.), o rendemento do Os materiais non só dependerán da celosía na interacción do átomo, está influenciado pola redución da súa dimensión, escala e control de defectos de alta densidade. Á vista disto, Hleitcr cre que se se poden sintetizar policristalos do tamaño do nanómetro, é dicir, materiais compostos principalmente de interfaces non coherentes [por exemplo, 50%(en vol.) De límites de gran non co-cultivados e 50%( En Vol.) De cristais], a súa estrutura será significativamente diferente do policristal ordinario (tamaño de gran maior que o LMM) ou o vidro (orde inferior a 2nm), que se chama "materiais nanocristalinos". Máis tarde, a rexión de cristal ou outros materiais cuxa lonxitude característica está no rango de nanómetro (menos de 100nn) defínese amplamente como "nanomateriais" ou "materiais nanoestruturados". Debido á súa microestrutura única e ás propiedades exóticas, os nanomateriais chamaron a atención da comunidade científica e convertéronse nun punto de investigación en todo o mundo. Os seus campos inclúen física, química, bioloxía, microelectrónica e moitas outras disciplinas. Na actualidade, a ampla definición de nanomateriais inclúe principalmente:
L) películas de metal limpa ou de abrigo, semiconductor ou polímero;
2) superlatos artificiais e estruturas cuánticas;
3) mestura de polímero e polímero semi-cristalino;
4) nanocristalos e nanocristalos;
5) nanocompositos compostos por enlaces metálicos, enlaces covalentes ou compoñentes moleculares.